гашы́ш, -у, м.

Наркатычны сродак з індыйскіх канапель.

Курыць г.

|| прым. гашы́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гашы́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гашы́ш
Р. гашы́шу
Д. гашы́шу
В. гашы́ш
Т. гашы́шам
М. гашы́шы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гашы́ш, -шу м. гаши́ш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гашы́ш, ‑у, м.

Наркатычны сродак, які атрымліваецца з індыйскіх канапель.

[Араб. hašiš.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаши́ш гашы́ш, -шу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)