гаца́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гаца́ю гаца́ем
2-я ас. гаца́еш гаца́еце
3-я ас. гаца́е гаца́юць
Прошлы час
м. гаца́ў гаца́лі
ж. гаца́ла
н. гаца́ла
Загадны лад
2-я ас. гаца́й гаца́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гаца́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Гаца́ць ’бегаць’. Гл. го́йсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Го́йсаць ’бегаць’ (БРС), гайса́ць, гаса́ць, го́цаць, гаца́ць (гл. Сцяшк. МГ, Сл. паўн.-зах., Жд. I, Нас., Шат.). Магчыма, гукапераймальнага (выклічнікавага) паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скакаць; выбрыкваць, гоцаць, гацаць (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)