гафт, -у, М -фце, м.

Від ажурнай вышыўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́фт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. га́фт
Р. га́фту
Д. га́фту
В. га́фт
Т. га́фтам
М. га́фце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гафт (род. га́фту) м. вы́шивка ж.; шитьё ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гафт, ‑у, М ‑фце, м.

Від ажурнай вышыўкі. Вокны былі вымыты і пазавешваны белымі паркалёвымі з гафтам фіранкамі. Сабаленка.

[Польск. haft.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гафт ’вышыўка’ (БРС, Бяльк.), гафтава́ць ’вышываць’ (БРС, Нас.). Гл. гаптаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)