Verbum

анлайнавы слоўнік

гато́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гато́ўнасць, -і, ж.

1. Стан, пры якім усё зроблена, падрыхтавана да чаго-н.

Баявая г.

2. Згода, жаданне зрабіць што-н.

Выказаць г. выканаць заданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гато́ўнасць ж., в разн. знач. гото́вность;

у баяво́й ~сці — в боево́й гото́вности;

вы́сказаць г. — вы́разить гото́вность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гато́ўнасць ‑і, ж.

1. Стан гатовага (у 1 знач.); падрыхтаванасць. Баявая гатоўнасць. □ Змена, стаўшы на пост, рапартуе аб поўнай гатоўнасці стаяць да канца. Брыль.

2. Згода, жаданне рабіць што‑н. Ігнат глянуў на хлопцаў. Тыя шчыра выказалі сваю гатоўнасць пайсці разам з бацькам на любую справу. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гато́ўнасць ’гатоўнасць’ (БРС). Відавочнае запазычанне (як і ўкр. гото́вність) з рус. гото́вность ’тс’ (да готовый, готовить).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

боегато́ўнасць, -і, ж.

Гатоўнасць да вядзення баявых дзеянняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міласэ́рнасць, -і, ж.

Гатоўнасць да дапамогі каму-н., спагада іншым.

Праявіць м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рашу́часць, -і, ж.

1. гл. рашучы.

2. Смеласць, гатоўнасць прыняць і ажыццявіць сваё рашэнне.

Праявіць р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлебасо́льства, -а, н.

Гатоўнасць і ўменне гасцінна сустрэць і пачаставаць.

Беларускае х.

|| прым. хлебасо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

альтруі́зм, -у, м. (кніжн.).

Бескарыслівае служэнне іншым, гатоўнасць ахвяраваць сваімі асабістымі інтарэсамі; проціл. эгаізм.

|| прым. альтруісты́чны, -ая, -ае; наз. альтруісты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)