гасці́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гасці́ны гасці́ная гасці́нае гасці́ныя
Р. гасці́нага гасці́най
гасці́нае		 гасці́нага гасці́ных
Д. гасці́наму гасці́най гасці́наму гасці́ным
В. гасці́ны (неадуш.)
гасці́нага (адуш.)		 гасці́ную гасці́нае гасці́ныя (неадуш.)
гасці́ных (адуш.)
Т. гасці́ным гасці́най
гасці́наю		 гасці́ным гасці́нымі
М. гасці́ным гасці́най гасці́ным гасці́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гасці́ны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: гасціны двор — гандлёвыя рады ў спецыяльным будынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гасці́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гасці́на
Р. гасці́ны
Д. гасці́не
В. гасці́ну
Т. гасці́най
гасці́наю
М. гасці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гости́ный / гости́ный двор уст. гасці́ны двор.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гасці́на, -ы, ж. (нар.-паэт.).

1. зб. Госці.

Да нас сабралася вялікая г.

2. Прыём гасцей, частаванне.

Для гасціны ў мяне ёсць і мёд, і цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гасці́на, ‑ы, ж.

Нар.-паэт. і абл.

1. зб. Госці. Па бяседзе.. уся гасціна высыпала на двор. Вітка.

2. Прыём гасцей, частаванне. Усяго стаяла досыць для гасціны: Нават мёд быў і чмяліны і пчаліны. Багдановіч.

3. Знаходжанне ў гасцях, гасцяванне. Два дні і дзве ночкі Быў Іван у гасціне, — У тузе-сумоце Пакінуў дзяўчыну... Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)