гастро́лі, -ей і -яў, адз. гастро́ль, -і, ж.

Выступленні, спектаклі акцёраў па-за месцам яго сталай дзейнасці — у іншым раёне, горадзе, краіне.

Г. тэатра лялек.

|| прым. гастро́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гастро́лі, -лей и -ляў (ед. гастро́ль ж.) гастро́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гастро́лі, ‑яў; адз. гастроль, ‑і, ж.

Выступленні прыезджага артыста або мастацкага калектыву (тэатра, аркестра і пад.). Пасля гастроляў у Мінску львоўскі тэатр уключыў у свой рэпертуар камедыю.. «Выбачайце, калі ласка!». «Полымя».

[Ням. Gastrolle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастро́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. гастро́ль гастро́лі
Р. гастро́лі гастро́лей
гастро́ляў
Д. гастро́лі гастро́лям
В. гастро́ль гастро́лі
Т. гастро́ллю гастро́лямі
М. гастро́лі гастро́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

імпрэса́рыа, нескл., м.

Асоба, якая арганізоўвае канцэрты, гастролі артыстаў і пад.

Знакаміты балетны і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гастро́ли гастро́лі, -ляў мн.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ано́нс, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Папярэдняя аб’ява (пра гастролі, спектаклі, канцэрты, лекцыі і пад.).

|| прым. ано́нсны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ано́нс, ‑а, м.

Папярэдняя аб’ява пра будучыя гастролі, канцэрты і пад.

[Фр. annonce.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гастралява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е і гастралі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Прыязджаць на гастролі, выступаць на гастролях.

2. перан. Быць гастралёрам (у 2 знач.; разм., неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

імпрэса́рыо, нескл., м.

У капіталістычных краінах — асоба, якая арганізоўвае прыватныя тэатры, асобныя канцэрты, гастролі артыстаў і пад.

[Іт. impresario.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)