гарэлье́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гарэлье́ф |
гарэлье́фы |
| Р. |
гарэлье́фа |
гарэлье́фаў |
| Д. |
гарэлье́фу |
гарэлье́фам |
| В. |
гарэлье́ф |
гарэлье́фы |
| Т. |
гарэлье́фам |
гарэлье́фамі |
| М. |
гарэлье́фе |
гарэлье́фах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гарэлье́ф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Скульптурны твор, у якім фігура выступае над плоскасцю больш чым на палавіну свайго аб’ёму.
|| прым. гарэлье́фны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гарэлье́ф м., иск. горелье́ф
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарэлье́ф, ‑а, м.
Скульптурны твор, у якім фігура выступае над плоскасцю больш чым на палавіну свайго аб’ёму.
[Фр. haut-rélief.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
горелье́ф иск. гарэлье́ф, -фа м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)