гаршне́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гаршне́п гаршне́пы
Р. гаршне́па гаршне́паў
Д. гаршне́пу гаршне́пам
В. гаршне́па гаршне́паў
Т. гаршне́пам гаршне́памі
М. гаршне́пе гаршне́пах

Іншыя варыянты: га́ршнеп.

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́ршнеп

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. га́ршнеп га́ршнепы
Р. га́ршнепа га́ршнепаў
Д. га́ршнепу га́ршнепам
В. га́ршнепа га́ршнепаў
Т. га́ршнепам га́ршнепамі
М. га́ршнепе га́ршнепах

Іншыя варыянты: гаршне́п.

Крыніцы: krapivabr2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́ршнеп м., зоол. га́ршнеп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ршнеп зоол. га́ршнеп, -па м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ршнеп, ‑а, м.

Невялікая балотная птушка атрада кулікоў.

[Haarschnepfe — бакас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сту́чык ‘гаршнеп’ (Касп.). Рус. сту́чік, сту́чек ‘тс’, якое Даль (1, 80; 4, 349) падае з паметай “польск.”, верагодна, маючы на ўвазе “польскія”, г. зн. заходнія губерні, у польскіх крыніцах слова не знойдзена. У беларускай самастойнае ўтварэнне ад сту́каць, таму што крык гэтай птушкі ў перыяд такавання падобны на “стук копыт по плотно утрамбованной дороге” (Жизнь Животных, т. 5. М., 1970, с. 301), параўн. таксама рус. подкопытник ‘гаршнеп’; гл. Антропаў, Назв. птиц, 367–368.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)