наабпа́льваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

Абпаліць многа чаго-н.

Н. гаршкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак.

1. гл. ляпіць.

2. чаго. Лепячы, нарабіць, прыгатаваць.

Н. гаршкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаршко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Гаршка, гаршкоў, прыгодны для вырабу гаршкоў. // Вырашчаны ў гаршку. Гаршковая расада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаршчо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гаршчо́к гаршкі́
Р. гаршка́ гаршко́ў
Д. гаршку́ гаршка́м
В. гаршчо́к гаршкі́
Т. гаршко́м гаршка́мі
М. гаршку́ гаршка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наабпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Абпаліць многа чаго‑н. Наабпальваць гаршкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыскраба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і павыскрэ́бваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выскрабці ўсё, многае або ў многіх месцах.

П. кашу з гаршкоў.

П. плямы вапны на падлозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ По́дзякала ’ануча для гаршкоў’ (Сцяшк. Сл.). Магчыма, да літ. padėklas ’падстаўка, падкладка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тузава́ць ‘апрацоўваць гліну дротам’ (шкл., ЖНС), ‘утоптваць у гліну (для гаршкоў) каменную муку з жарствы’ (лёзн., ЖНС). Відаць, да наступнага слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галасні́к, ‑а, н.

1. Рэзанатарная адтуліна ў верхняй дэцы струнных музычных інструментаў для павелічэння працягласці і сілы гуку.

2. звычайна мн. (галаснікі́, ‑оў). Медныя або керамічныя пасудзіны ў форме гаршкоў, якія ўмуроўваюцца ў сцены сваімі адтулінамі ўнутр і служаць для паляпшэння акустыкі памяшкання. Галаснікі Каложскай царквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

облива́ние

1. абліва́нне, -ння ср.;

лечи́ться облива́ниями лячы́цца абліва́ннямі;

2. (покрывание глазурью) паліва́нне, -ння ср.;

облива́ние горшко́в паліва́нне гаршко́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)