гаршко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаршко́вы гаршко́вая гаршко́вае гаршко́выя
Р. гаршко́вага гаршко́вай
гаршко́вае		 гаршко́вага гаршко́вых
Д. гаршко́ваму гаршко́вай гаршко́ваму гаршко́вым
В. гаршко́вы (неадуш.)
гаршко́вага (адуш.)		 гаршко́вую гаршко́вае гаршко́выя (неадуш.)
гаршко́вых (адуш.)
Т. гаршко́вым гаршко́вай
гаршко́ваю		 гаршко́вым гаршко́вымі
М. гаршко́вым гаршко́вай гаршко́вым гаршко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гаршко́вы горше́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаршко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Гаршка, гаршкоў, прыгодны для вырабу гаршкоў. // Вырашчаны ў гаршку. Гаршковая расада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаршчо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

Гліняная пасудзіна са звужаным дном для варкі стравы, для малака, для пакаёвых раслін і пад.

Смачны баршчок, ды малы г. (прыказка). Калі гаспадар з гаспадыняю сварацца, дык у гаршку трасца варыцца (прыказка).

|| памянш. гаршчо́чак і гаршчэ́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. гаршко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горше́чный

1. гаршко́вы;

2. (гончарный) ганча́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)