гару́ніцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гару́нюся гару́німся
2-я ас. гару́нішся гару́ніцеся
3-я ас. гару́ніцца гару́няцца
Прошлы час
м. гару́ніўся гару́ніліся
ж. гару́нілася
н. гару́нілася
Загадны лад
2-я ас. гару́нься гару́ньцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час гару́нячыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Гару́ніцца ’бедаваць, гараваць’ (Сцяшк.). Параўн. аналагічнае па ўтварэнню рус. при‑горю́ниться.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)