гарто́ваны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарто́ваны |
гарто́ваная |
гарто́ванае |
гарто́ваныя |
| Р. |
гарто́ванага |
гарто́ванай гарто́ванае |
гарто́ванага |
гарто́ваных |
| Д. |
гарто́ванаму |
гарто́ванай |
гарто́ванаму |
гарто́ваным |
| В. |
гарто́ваны |
гарто́ваную |
гарто́ванае |
гарто́ваныя |
| Т. |
гарто́ваным |
гарто́ванай гарто́ванаю |
гарто́ваным |
гарто́ванымі |
| М. |
гарто́ваным |
гарто́ванай |
гарто́ваным |
гарто́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гарто́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарто́ваны |
гарто́ваная |
гарто́ванае |
гарто́ваныя |
| Р. |
гарто́ванага |
гарто́ванай гарто́ванае |
гарто́ванага |
гарто́ваных |
| Д. |
гарто́ванаму |
гарто́ванай |
гарто́ванаму |
гарто́ваным |
| В. |
гарто́ваны |
гарто́ваную |
гарто́ванае |
гарто́ваныя |
| Т. |
гарто́ваным |
гарто́ванай гарто́ванаю |
гарто́ваным |
гарто́ванымі |
| М. |
гарто́ваным |
гарто́ванай |
гарто́ваным |
гарто́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гарто́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарто́ваны |
гарто́ваная |
гарто́ванае |
гарто́ваныя |
| Р. |
гарто́ванага |
гарто́ванай гарто́ванае |
гарто́ванага |
гарто́ваных |
| Д. |
гарто́ванаму |
гарто́ванай |
гарто́ванаму |
гарто́ваным |
| В. |
гарто́ваны гарто́ванага |
гарто́ваную |
гарто́ванае |
гарто́ваныя гарто́ваных |
| Т. |
гарто́ваным |
гарто́ванай гарто́ванаю |
гарто́ваным |
гарто́ванымі |
| М. |
гарто́ваным |
гарто́ванай |
гарто́ваным |
гарто́ваных |
Кароткая форма: гарто́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гарто́ваны, см. гартава́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарто́ваны,
гл. гартаваны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гартава́ны і гарто́ваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад гартаваць.
2. у знач. прым. Апрацаваны гартаваннем (пра метал, металічныя вырабы). Гартаваная сталь. // перан. Стойкі, вынослівы. Расце змена камунарам Стойкім, гартаваным. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)