гарта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Перагортваць, пераварочваць лісты (кнігі, часопіса і пад.).

Г. газеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарта́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарта́ю гарта́ем
2-я ас. гарта́еш гарта́еце
3-я ас. гарта́е гарта́юць
Прошлы час
м. гарта́ў гарта́лі
ж. гарта́ла
н. гарта́ла
Загадны лад
2-я ас. гарта́й гарта́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гарта́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гарта́ць несов. листа́ть, перели́стывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Перагортваць, пераварочваць лісты (кнігі, сшытка і пад.). Гартаць часопіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гарта́ць. Гл. гарну́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гартаць, перагортваць, лістаць, пералістваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

листа́ть несов. гарта́ць; (перелистывать) пераго́ртваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарта́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да гартаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гартаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагарта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Гартаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)