гарта́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. гарта́нне
Р. гарта́ння
Д. гарта́нню
В. гарта́нне
Т. гарта́ннем
М. гарта́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарта́нне ср. листа́ние, перели́стывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гартаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)