гарсэ́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Спецыялістка па вырабе гарсэтаў (у 1 знач.).

|| прым. гарсэ́тніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарсэ́тніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гарсэ́тніца гарсэ́тніцы
Р. гарсэ́тніцы гарсэ́тніц
Д. гарсэ́тніцы гарсэ́тніцам
В. гарсэ́тніцу гарсэ́тніц
Т. гарсэ́тніцай
гарсэ́тніцаю		 гарсэ́тніцамі
М. гарсэ́тніцы гарсэ́тніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарсэ́тніца ж. корсе́тница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарсэ́тніца, ‑ы, ж.

Жан. да гарсэтнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корсе́тница гарсэ́тніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)