гаро́днінны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гаро́днінны |
гаро́днінная |
гаро́дніннае |
гаро́днінныя |
| Р. |
гаро́дніннага |
гаро́дніннай гаро́дніннае |
гаро́дніннага |
гаро́днінных |
| Д. |
гаро́дніннаму |
гаро́дніннай |
гаро́дніннаму |
гаро́днінным |
| В. |
гаро́днінны (неадуш.) гаро́дніннага (адуш.) |
гаро́днінную |
гаро́дніннае |
гаро́днінныя (неадуш.) гаро́днінных (адуш.) |
| Т. |
гаро́днінным |
гаро́дніннай гаро́дніннаю |
гаро́днінным |
гаро́дніннымі |
| М. |
гаро́днінным |
гаро́дніннай |
гаро́днінным |
гаро́днінных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гаро́днінны, см. агаро́днінны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гаро́дніна, -ы, ж., зб.
Тое, што і агародніна.
|| прым. гаро́днінны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
садаві́на-гаро́днінны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
садаві́на-гаро́днінны |
садаві́на-гаро́днінная |
садаві́на-гаро́дніннае |
садаві́на-гаро́днінныя |
| Р. |
садаві́на-гаро́дніннага |
садаві́на-гаро́дніннай садаві́на-гаро́дніннае |
садаві́на-гаро́дніннага |
садаві́на-гаро́днінных |
| Д. |
садаві́на-гаро́дніннаму |
садаві́на-гаро́дніннай |
садаві́на-гаро́дніннаму |
садаві́на-гаро́днінным |
| В. |
садаві́на-гаро́днінны (неадуш.) садаві́на-гаро́дніннага (адуш.) |
садаві́на-гаро́днінную |
садаві́на-гаро́дніннае |
садаві́на-гаро́днінныя (неадуш.) садаві́на-гаро́днінных (адуш.) |
| Т. |
садаві́на-гаро́днінным |
садаві́на-гаро́дніннай садаві́на-гаро́дніннаю |
садаві́на-гаро́днінным |
садаві́на-гаро́дніннымі |
| М. |
садаві́на-гаро́днінным |
садаві́на-гаро́дніннай |
садаві́на-гаро́днінным |
садаві́на-гаро́днінных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Віпціннік ’вінаграднік, гароднінны сад’ (Нас., гіст.). Няясна. Магчыма, звязана з. літ. vìpti ’крывіцца, адтапырвацца’, ст.-прус. wipis ’галіна’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)