гарніту́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарніту́рны гарніту́рная гарніту́рнае гарніту́рныя
Р. гарніту́рнага гарніту́рнай
гарніту́рнае		 гарніту́рнага гарніту́рных
Д. гарніту́рнаму гарніту́рнай гарніту́рнаму гарніту́рным
В. гарніту́рны (неадуш.)
гарніту́рнага (адуш.)		 гарніту́рную гарніту́рнае гарніту́рныя (неадуш.)
гарніту́рных (адуш.)
Т. гарніту́рным гарніту́рнай
гарніту́рнаю		 гарніту́рным гарніту́рнымі
М. гарніту́рным гарніту́рнай гарніту́рным гарніту́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарніту́рны

1. гарниту́рный;

2. костю́мный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарніту́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарнітура, прызначаны для вырабу гарнітураў. Гарнітурная мэбля. Гарнітурная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарніту́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Поўны падбор, камплект прадметаў пэўнага прызначэння.

Спальны г.

Г. адзення.

|| прым. гарніту́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарниту́рный гарніту́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

костю́мный касцю́мны, гарніту́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)