гарнізо́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарнізо́нны |
гарнізо́нная |
гарнізо́ннае |
гарнізо́нныя |
| Р. |
гарнізо́ннага |
гарнізо́ннай гарнізо́ннае |
гарнізо́ннага |
гарнізо́нных |
| Д. |
гарнізо́ннаму |
гарнізо́ннай |
гарнізо́ннаму |
гарнізо́нным |
| В. |
гарнізо́нны (неадуш.) гарнізо́ннага (адуш.) |
гарнізо́нную |
гарнізо́ннае |
гарнізо́нныя (неадуш.) гарнізо́нных (адуш.) |
| Т. |
гарнізо́нным |
гарнізо́ннай гарнізо́ннаю |
гарнізо́нным |
гарнізо́ннымі |
| М. |
гарнізо́нным |
гарнізо́ннай |
гарнізо́нным |
гарнізо́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарнізо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гарнізона, належыць яму. Гарнізонная артылерыя. Гарнізонная служба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарнізо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Вайсковыя часці, размешчаныя ў якім-н. населеным пункце, крэпасці.
|| прым. гарнізо́нны, -ая, -ае.
Гарнізонная служба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гарнизо́нный гарнізо́нны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нара́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. Вуснае або пісьмовае распараджэнне на выкананне якой-н. работы; дакумент на выдачу або атрыманне чаго-н.
Атрымаць н.
Н. на лес.
Н. на машыну.
2. Якая-н. работа або заданне для ваеннаслужачых (спец.).
Знаходзіцца ў нарадзе.
Н. на кухню.
3. Група ваеннаслужачых, якія выконваюць такое заданне (спец.).
Гарнізонны н.
Н. міліцыі.
|| прым. нара́дны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)