гарни́р кул. гарні́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарні́р, -ру м., кул. гарни́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гарнір ’гарнір’ (БРС). Рус. гарни́р, укр. гарні́р. У бел. мове (як і ва ўкр.) з рус. гарни́р < франц. garnir ’убіраць, упрыгожваць’ (спачатку дзеяслоў, які на рус. глебе зрабіўся назоўнікам). Гл. Шанскі, 1, Г, 32.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)