гарнаста́евы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарнаста́евы гарнаста́евая гарнаста́евае гарнаста́евыя
Р. гарнаста́евага гарнаста́евай
гарнаста́евае
гарнаста́евага гарнаста́евых
Д. гарнаста́еваму гарнаста́евай гарнаста́еваму гарнаста́евым
В. гарнаста́евы (неадуш.)
гарнаста́евага (адуш.)
гарнаста́евую гарнаста́евае гарнаста́евыя (неадуш.)
гарнаста́евых (адуш.)
Т. гарнаста́евым гарнаста́евай
гарнаста́еваю
гарнаста́евым гарнаста́евымі
М. гарнаста́евым гарнаста́евай гарнаста́евым гарнаста́евых

Іншыя варыянты: гарнаста́еў.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарнаста́евы горноста́евый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарнаста́евы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарнастая. Гарнастаевае футра. // Зроблены з футра гарнастая. Гарнастаевы каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарнаста́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Пушны драпежны звярок сямейства куніцавых з каштоўным белым футрам і чорным кончыкам хваста зімой, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. гарнаста́евы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарнаста́еў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарнаста́еў гарнаста́ева гарнаста́ева гарнаста́евы
Р. гарнаста́евага гарнаста́евай
гарнаста́евае
гарнаста́евага гарнаста́евых
Д. гарнаста́еваму гарнаста́евай гарнаста́еваму гарнаста́евым
В. гарнаста́еў (неадуш.)
гарнаста́евага (адуш.)
гарнаста́еву гарнаста́ева гарнаста́евы (неадуш.)
гарнаста́евых (адуш.)
Т. гарнаста́евым гарнаста́евай
гарнаста́еваю
гарнаста́евым гарнаста́евымі
М. гарнаста́евым гарнаста́евай гарнаста́евым гарнаста́евых

Іншыя варыянты: гарнаста́евы.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

горноста́евый гарнаста́евы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)