гарачэ́ць

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гарачэ́е гарачэ́юць
Прошлы час
м. гарачэ́ў гарачэ́лі
ж. гарачэ́ла
н. гарачэ́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гарачэ́ць несов., разг. станови́ться бо́лее горя́чим, жа́рким, зно́йным

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарачэ́ць, ‑эе; незак.

Разм. Станавіцца больш гарачым. Буры злосныя гудзелі Золкай сцюжаю сваёй, Толькі сэрцы гарачэлі у раскованых людзей. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)