гарачава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарачава́ты гарачава́тая гарачава́тае гарачава́тыя
Р. гарачава́тага гарачава́тай
гарачава́тае		 гарачава́тага гарачава́тых
Д. гарачава́таму гарачава́тай гарачава́таму гарачава́тым
В. гарачава́ты (неадуш.)
гарачава́тага (адуш.)		 гарачава́тую гарачава́тае гарачава́тыя (неадуш.)
гарачава́тых (адуш.)
Т. гарачава́тым гарачава́тай
гарачава́таю		 гарачава́тым гарачава́тымі
М. гарачава́тым гарачава́тай гарачава́тым гарачава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарачава́ты разг. жаркова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарачава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Трохі гарачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаркова́тый разг. гарачава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)