гарадскі́ гл. горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарадскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарадскі́ гарадска́я гарадско́е гарадскі́я
Р. гарадско́га гарадско́й
гарадско́е		 гарадско́га гарадскі́х
Д. гарадско́му гарадско́й гарадско́му гарадскі́м
В. гарадскі́ (неадуш.)
гарадско́га (адуш.)		 гарадску́ю гарадско́е гарадскі́я (неадуш.)
гарадскі́х (адуш.)
Т. гарадскі́м гарадско́й
гарадско́ю		 гарадскі́м гарадскі́мі
М. гарадскі́м гарадско́й гарадскі́м гарадскі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарадскі́ городско́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарадскі́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да горада (у 1 знач.). Гарадская вуліца. Гарадскі парк. Гарадскі звычай.

2. у знач. наз. гарадскі́, ‑ога, м.; гарадска́я, ‑ой, ж. Жыхар, жыхарка горада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́рад, -а, мн. гарады́, гарадо́ў, м.

1. Буйны населены пункт, адміністрацыйны, прамысловы, гандлёвы і культурны цэнтр.

Сталічны г.

Г. на Дзвіне.

Жыць за горадам.

2. Населенае месца, абгароджанае і ўмацаванае сцяной (гіст.).

Старажытны славянскі г.

3. У розных рухомых гульнях (напр., лапта, гарадкі) месца, лагер кожнай каманды.

|| памянш. гарадо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. гарадскі́, -а́я, -о́е.

Гарадская гаспадарка.

Гарадскія будынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

городско́й гарадскі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гар...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. гарадскі, напр.: гарвыканкам, гарсавет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гла́сны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі: член гарадской думы, гарадскі дэпутат.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сквер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі гарадскі грамадскі сад.

|| памянш. скве́рык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

городово́й​I прил., уст. гарадскі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)