гарадо́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарадо́шны гарадо́шная гарадо́шнае гарадо́шныя
Р. гарадо́шнага гарадо́шнай
гарадо́шнае		 гарадо́шнага гарадо́шных
Д. гарадо́шнаму гарадо́шнай гарадо́шнаму гарадо́шным
В. гарадо́шны (неадуш.)
гарадо́шнага (адуш.)		 гарадо́шную гарадо́шнае гарадо́шныя (неадуш.)
гарадо́шных (адуш.)
Т. гарадо́шным гарадо́шнай
гарадо́шнаю		 гарадо́шным гарадо́шнымі
М. гарадо́шным гарадо́шнай гарадо́шным гарадо́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарадо́шны спорт. городо́шный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарадо́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гарадкоў. Гарадошныя біты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарадкі́, -о́ў.

Гульня, у якой невялікія драўляныя качулкі выбіваюць бітой з начэрчанага на зямлі квадрата — горада (у 3 знач.).

Згуляць у г.

|| прым. гарадо́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

городо́шный гарадо́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)