га́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гару (у 4 знач.). // Пасыпаны гарам. Гаравая дарожка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гар, -у, м.

1. Едкі пах ад няпоўнага згарання чаго-н.

Запахла гарам.

2. Рэшткі перагарэлага каменнага вугалю.

Пасыпаць дарожкі гарам.

3. Выпаленае месца ў лесе.

|| прым. га́равы, -ая, -ае.

Гаравая дарожка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́равы га́равая га́равае га́равыя
Р. га́равага га́равай
га́равае		 га́равага га́равых
Д. га́раваму га́равай га́раваму га́равым
В. га́равы (неадуш.)
га́равага (адуш.)		 га́равую га́равае га́равыя (неадуш.)
га́равых (адуш.)
Т. га́равым га́равай
га́раваю		 га́равым га́равымі
М. га́равым га́равай га́равым га́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)