га́ніцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. га́ніцца га́няцца
Прошлы час
м. га́ніўся га́ніліся
ж. га́нілася
н. га́нілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́ніцца несов., страд. поро́читься; оха́иваться; осужда́ться; порица́ться; см. га́ніць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ніцца, ‑ніцца; незак.

Зал. да ганіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оха́иваться страд. га́ніцца, абгаво́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

порица́ться страд. га́ніцца, ганьбава́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расха́иваться страд. га́ніцца, абгаво́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обха́иваться страд. га́ніцца, абгаво́рвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поро́читься страд. нясла́віцца, знеслаўля́цца, ганьбава́цца, га́ніцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осужда́ться страд.

1. асу́джвацца, засу́джвацца;

2. асуджа́цца, га́ніцца;

3. асу́джвацца; см. осужда́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)