Га́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Га́на
Р. Га́ны
Д. Га́не
В. Га́ну
Т. Га́най
Га́наю
М. Га́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Ганы, танцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́нцы, ‑аў; адз. ганец, ‑нца, м.; ганца, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. ганкі, ‑нак; ж.

Народ Ганы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)