ганто́вы гл. гонта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ганто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ганто́вы ганто́вая ганто́вае ганто́выя
Р. ганто́вага ганто́вай
ганто́вае		 ганто́вага ганто́вых
Д. ганто́ваму ганто́вай ганто́ваму ганто́вым
В. ганто́вы (неадуш.)
ганто́вага (адуш.)		 ганто́вую ганто́вае ганто́выя (неадуш.)
ганто́вых (адуш.)
Т. ганто́вым ганто́вай
ганто́ваю		 ганто́вым ганто́вымі
М. ганто́вым ганто́вай ганто́вым ганто́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ганто́вы, см. го́нтавы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -аў, ж., а таксама зб.

Дахавы матэрыял у форме невялікіх дошчачак, востра саструганых з аднаго боку і з пазам — з другога.

Ставіць хату пад гонтай.

Злазь з даху, не псуй гонты (прымаўка: не бярыся не за сваю справу).

|| прым. го́нтавы, -ая, -ае і ганто́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гонтово́й го́нтавы, ганто́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)