ганары́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -ры́цеся, -ра́цца; незак.

1. кім-чым і са злуч. «што». Адчуваць гонар (у 1 знач.).

Г. сынам.

2. Быць ганарыстым; задавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ганары́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ганару́ся ганары́мся
2-я ас. ганары́шся ганарыце́ся
3-я ас. ганары́цца ганара́цца
Прошлы час
м. ганары́ўся ганары́ліся
ж. ганары́лася
н. ганары́лася
Загадны лад
2-я ас. ганары́ся ганары́цеся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ганары́цца несов.

1. (испытывать гордость) горди́ться;

2. кичи́ться, горди́ться, заноси́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ганары́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

1. кім-чым і са злучн. «што». Усведамляць, адчуваць гонар (у 2 знач.). Адным заўсёды ганаруся, Што я — савецкі чалавек. Астрэйка. Ганаруся нашым часам, З кожным днём мацнеюць справы — Ёсць у нас цяпер калгасы, У якіх нямала славы. Броўка.

2. Быць ганарыстым; задавацца, выхваляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; незак.

Празмерна ганарыцца, задавацца.

Няма чаго п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заганары́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца; зак.

Пачаць ганарыцца; стаць ганарыстым, фанабэрыстым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

горди́ться несов. ганары́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тщесла́виться несов., уст. ганары́цца, фанабэ́рыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паганары́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Ганарыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гардава́ць

‘пагарджаць, ганарыцца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарду́ю гарду́ем
2-я ас. гарду́еш гарду́еце
3-я ас. гарду́е гарду́юць
Прошлы час
м. гардава́ў гардава́лі
ж. гардава́ла
н. гардава́ла
Загадны лад
2-я ас. гарду́й гарду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гарду́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)