ганара́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ганара́рны ганара́рная ганара́рнае ганара́рныя
Р. ганара́рнага ганара́рнай
ганара́рнае		 ганара́рнага ганара́рных
Д. ганара́рнаму ганара́рнай ганара́рнаму ганара́рным
В. ганара́рны (неадуш.)
ганара́рнага (адуш.)		 ганара́рную ганара́рнае ганара́рныя (неадуш.)
ганара́рных (адуш.)
Т. ганара́рным ганара́рнай
ганара́рнаю		 ганара́рным ганара́рнымі
М. ганара́рным ганара́рнай ганара́рным ганара́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ганара́рны гонора́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ганара́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ганарару. Ганарарныя сродкі. Ганарарны фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ганара́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Грашовая ўзнагарода, якую атрымліваюць літаратары, мастакі, журналісты і пад. за сваю працу.

|| прым. ганара́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гонора́рный ганара́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)