гаме́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гаме́та |
гаме́ты |
| Р. |
гаме́ты |
гаме́т |
| Д. |
гаме́це |
гаме́там |
| В. |
гаме́ту |
гаме́ты |
| Т. |
гаме́тай
гаме́таю |
гаме́тамі |
| М. |
гаме́це |
гаме́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гаме́та ж., биол. гаме́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гаме́та, ‑ы, ДМ ‑меце, ж.
Рухомая палавая клетка раслінных і жывёльных арганізмаў.
[Грэч. gamētós — здольны уступаць у шлюб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)