галіно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
галіно́вы |
галіно́вая |
галіно́вае |
галіно́выя |
| Р. |
галіно́вага |
галіно́вай галіно́вае |
галіно́вага |
галіно́вых |
| Д. |
галіно́ваму |
галіно́вай |
галіно́ваму |
галіно́вым |
| В. |
галіно́вы (неадуш.) галіно́вага (адуш.) |
галіно́вую |
галіно́вае |
галіно́выя (неадуш.) галіно́вых (адуш.) |
| Т. |
галіно́вым |
галіно́вай галіно́ваю |
галіно́вым |
галіно́вымі |
| М. |
галіно́вым |
галіно́вай |
галіно́вым |
галіно́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
галіно́вы отраслево́й;
~выя навуко́ва-дасле́дчыя інстыту́ты — отраслевы́е нау́чно-иссле́довательские институ́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
галіно́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пэўнай галіны, ахоплівае асобную галіну. Галіновы навукова-даследчы інстытут. Галіновая канферэнцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галіна́, -ы́, мн. галіны́, -лі́н, ж.
Асобная вобласць навукі, дзейнасці, творчасці.
Важнейшыя галіны народнай гаспадаркі.
|| прым. галіно́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прабле́мна-галіно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прабле́мна-галіно́вы |
прабле́мна-галіно́вая |
прабле́мна-галіно́вае |
прабле́мна-галіно́выя |
| Р. |
прабле́мна-галіно́вага |
прабле́мна-галіно́вай прабле́мна-галіно́вае |
прабле́мна-галіно́вага |
прабле́мна-галіно́вых |
| Д. |
прабле́мна-галіно́ваму |
прабле́мна-галіно́вай |
прабле́мна-галіно́ваму |
прабле́мна-галіно́вым |
| В. |
прабле́мна-галіно́вы (неадуш.) прабле́мна-галіно́вага (адуш.) |
прабле́мна-галіно́вую |
прабле́мна-галіно́вае |
прабле́мна-галіно́выя (неадуш.) прабле́мна-галіно́вых (адуш.) |
| Т. |
прабле́мна-галіно́вым |
прабле́мна-галіно́вай прабле́мна-галіно́ваю |
прабле́мна-галіно́вым |
прабле́мна-галіно́вымі |
| М. |
прабле́мна-галіно́вым |
прабле́мна-галіно́вай |
прабле́мна-галіно́вым |
прабле́мна-галіно́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тэрытарыя́льна-галіно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэрытарыя́льна-галіно́вы |
тэрытарыя́льна-галіно́вая |
тэрытарыя́льна-галіно́вае |
тэрытарыя́льна-галіно́выя |
| Р. |
тэрытарыя́льна-галіно́вага |
тэрытарыя́льна-галіно́вай тэрытарыя́льна-галіно́вае |
тэрытарыя́льна-галіно́вага |
тэрытарыя́льна-галіно́вых |
| Д. |
тэрытарыя́льна-галіно́ваму |
тэрытарыя́льна-галіно́вай |
тэрытарыя́льна-галіно́ваму |
тэрытарыя́льна-галіно́вым |
| В. |
тэрытарыя́льна-галіно́вы (неадуш.) тэрытарыя́льна-галіно́вага (адуш.) |
тэрытарыя́льна-галіно́вую |
тэрытарыя́льна-галіно́вае |
тэрытарыя́льна-галіно́выя (неадуш.) тэрытарыя́льна-галіно́вых (адуш.) |
| Т. |
тэрытарыя́льна-галіно́вым |
тэрытарыя́льна-галіно́вай тэрытарыя́льна-галіно́ваю |
тэрытарыя́льна-галіно́вым |
тэрытарыя́льна-галіно́вымі |
| М. |
тэрытарыя́льна-галіно́вым |
тэрытарыя́льна-галіно́вай |
тэрытарыя́льна-галіно́вым |
тэрытарыя́льна-галіно́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
отраслево́й галіно́вы;
отраслевые вту́зы галіно́выя втну.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэза́ўрус, ‑а, м.
1. Аднамоўны (тлумачальны або тэматычны) слоўнік, які поўна ахоплівае лексіку дадзенай мовы.
2. Поўны, семантычна сістэматызаваны галіновы тэрміналагічны слоўнік, прызначаны для інфармацыйнага пошуку.
[Ад грэч. thēsauros — скарб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)