Га́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Га́лі
Р. Га́ляў
Д. Га́лям
В. Га́лі
Т. Га́лямі
М. Га́лях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ха́лі-га́лі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ха́лі-га́лі ха́лі-га́лі
Р. ха́лі-га́лі ха́лі-га́лі
Д. ха́лі-га́лі ха́лі-га́лі
В. ха́лі-га́лі ха́лі-га́лі
Т. ха́лі-га́лі ха́лі-га́лі
М. ха́лі-га́лі ха́лі-га́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ха́лі-га́лі нескл., ср. (танец) ха́ли-га́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́лі-га́лі, нескл., н.

Групавы амерыканскі бальны танец, які мае шматлікія варыянты кампазіцый, а таксама музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́ли-га́ли (танец) ха́лі-га́лі нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. галю́ го́лім
2-я ас. го́ліш го́ліце
3-я ас. го́ліць го́ляць
Прошлы час
м. галі́ў галі́лі
ж. галі́ла
н. галі́ла
Загадны лад
2-я ас. галі́ галі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час го́лячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забе́гаць сов.

1. в разн. знач. забе́гать;

спартсме́ны ~галі па даро́жцы — спортсме́ны забе́гали по доро́жке;

па́льцы ~галі па кла́вішах — па́льцы забе́гали по кла́вишам;

2. замета́ться, засуети́ться; захлопота́ть;

◊ мура́шкі ~галі па ску́ры (па спі́не) — мура́шки забе́гали (пошли́) по спине́ (по те́лу);

~галі во́чы — забе́гали глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нала́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да наладкі. У Галі ішоў апошні этап наладкі — з наладачным рэжымам на дэталі. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замільга́ць сов.

1. замелька́ть; (о чём-л. цветном — ещё) запестре́ть;

~га́лі це́ні — замелька́ли те́ни;

пе́рад вачы́ма ~га́лі кве́ткі — пе́ред глаза́ми замелька́ли (запестре́ли) цветы́;

2. (о свете) замерца́ть, замелька́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

камі́нак, ‑нка, м.

Выемка ў печы, дзе раскладалі агонь для асвятлення хаты. Добра помніцца Галі: на чорным камінку Аж да ранку гарэлі ўсю ноч смалякі. Гілевіч. Ярка на камінку Смольны корч палае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)