га́ліць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
га́лю |
га́лім |
| 2-я ас. |
га́ліш |
га́ліце |
| 3-я ас. |
га́ліць |
га́ляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
га́ліў |
га́лілі |
| ж. |
га́ліла |
| н. |
га́ліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
га́ль |
га́льце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
га́лячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
◎ Латы́галь ’прагаліна ў лесе’ — складанае слова: латы ’пустое, голае месца, на якім нічога не расце’, ’прагаліна’ (Жд. 1; в.-дзв., Шатал., Сл. паўн.-зах., Мат. Гом.) і галь (мяккае ‑ль пад уплывам голь) < :літ. galas, лат. gals ’канец’. Гл. таксама Фасмер (2, 523–524).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)