гало́іды, ‑аў; адз. галоід, ‑у, М ‑дзе, м.

Уст. Галагены.

[Ад грэч. háls — соль і eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гало́ід

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гало́ід гало́іды
Р. гало́іду гало́ідаў
Д. гало́іду гало́ідам
В. гало́ід гало́іды
Т. гало́ідам гало́ідамі
М. гало́ідзе гало́ідах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гало́ідны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да галоідаў, змяшчае ў сабе галоіды. Галоідная соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)