гало́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гало́шны |
гало́шная |
гало́шнае |
гало́шныя |
| Р. |
гало́шнага |
гало́шнай гало́шнае |
гало́шнага |
гало́шных |
| Д. |
гало́шнаму |
гало́шнай |
гало́шнаму |
гало́шным |
| В. |
гало́шны (неадуш.) гало́шнага (адуш.) |
гало́шную |
гало́шнае |
гало́шныя (неадуш.) гало́шных (адуш.) |
| Т. |
гало́шным |
гало́шнай гало́шнаю |
гало́шным |
гало́шнымі |
| М. |
гало́шным |
гало́шнай |
гало́шным |
гало́шных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гало́шны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да галошаў, прызначаны для іх вырабу. Галошны цэх. Галошны матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галёш і гало́ш, -а, мн. -ы, -аў, м.
Нізкі гумавы абутак, які адзяваецца на іншы абутак для засцярогі яго ад вады, гразі.
|| прым. галёшны, -ая, -ае і гало́шны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кало́шный уст. гало́шны, галёшны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)