гало́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гало́ш гало́шы
Р. гало́ша гало́шаў
Д. гало́шу гало́шам
В. гало́ш гало́шы
Т. гало́шам гало́шамі
М. гало́шы гало́шах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гало́ш гл. галёш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гало́ш м., см. галёш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галёш і гало́ш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Нізкі гумавы абутак, які адзяваецца на іншы абутак для засцярогі яго ад вады, гразі.

|| прым. галёшны, -ая, -ае і гало́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гало́ш і (уст.) галёш, ‑а, м.

Гумавы абутак, які адзяваецца паверх другога абутку для засцярогі ад гразі, вады. [Пятрусь] нагой аб нагу скінуў з валёнкаў галошы, і, адзін па адным, яны мякка ляпнулі аб падлогу. Брыль.

•••

Пасадзіць у галош гл. пасадзіць.

Сесці ў галош гл. сесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галёш,

гл. галош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць заліўку. Заліўшчык галош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кало́ша ж., уст. галёш, -ша м., гало́ш, -ша м.;

◊

посади́ть, сесть в кало́шу пасадзі́ць, се́сці ў гало́ш;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зали́вка ж. залі́ўка, -кі ж.; (неоконч. действие) заліва́нне, -ння ср.;

зали́вка кало́ш залі́ўка гало́ш.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посади́ть сов.

1. в разн. знач. пасадзі́ць;

посади́ть де́рево пасадзі́ць дрэ́ва;

посади́ть на дива́н пасадзі́ць на кана́пу;

посади́ть на скамью́ подсуди́мых пасадзі́ць на ла́ву падсу́дных;

посади́ть председа́телем пасадзі́ць старшынёй;

посади́ть на дие́ту пасадзі́ць на дые́ту;

посади́ть на экза́мене пасадзі́ць на экза́мене;

посади́ть кля́ксу пасадзі́ць кля́ксу;

посади́ть хлеб в печь пасадзі́ць хлеб у печ;

2. (затратить, вложить) прост., уст. усадзі́ць;

посади́ть все де́ньги во что́-л. усадзі́ць усе́ гро́шы ў што-не́будзь;

◊

посади́ть в кало́шу пасадзі́ць у гало́ш; см. сади́ть, сажа́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)