гале́ча, -ы, ж.

Адсутнасць сродкаў для жыцця; беднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гале́ча ж. нищета́, нужда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гале́ча, ‑ы, ж.

Адсутнасць сродкаў для жыцця; крайняя беднасць. Голад, галеча, непасільная праца на кулацкім полі ад цямна да цямна — хіба не аб гэтым пісалі паэты-класікі? Бярозкін. Над краем колішняй бядота і галечы Жыццё, як сонца, не спыняе рух. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гале́ча. Гл. гале́тнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бядно́та, -ы, ДМо́це, ж. (разм.).

1. Беднасць, галеча, убогасць.

2. зб. Бедныя людзі, жабракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убо́ства, -а, н.

1. Беднасць, галеча, жабрацкае жыццё.

2. Фізічны недахоп, выродлівасць.

У. гарбуна выклікала літасць і спагаду.

3. перан. Духоўная абмежаванасць, пасрэднасць.

У. думкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўперы́зм, ‑у, м.

Кніжн. Галеча працоўных ва ўмовах класавага грамадства, заснаванага на эксплуатацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ню́жа ’бяда, галеча; рой мошак’ (Сержп. Грам.). Гл. пума, змякчэнне н мае экспрэсіўны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нищета́ ж.

1. гале́ча, -чы ж.; (бедность) бе́днасць, -ці ж.; (убожество) убо́гасць, -ці ж., убо́ства, -ва ср.;

2. собир. (нищие люди) разг. гало́та, -ты ж., гале́ча, -чы ж.; жабракі́, -ко́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беспрасве́цце, ‑я, н.

Адсутнасць надзеі на лепшую будучыню; цемра, галеча. А калі над краем Легла згубай Ноч Глухога беспрасвецця, Скрозь пачулі — Хлопчык трубіць На дружынны збор У школу Дзецям. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)