галату́рыі, ‑ый.

Клас беспазваночных жывёл тыпу ігласкурых.

[Гр. holothurion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галату́рыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. галату́рыя галату́рыі
Р. галату́рыі галату́рый
Д. галату́рыі галату́рыям
В. галату́рыю галату́рый
Т. галату́рыяй
галату́рыяю		 галату́рыямі
М. галату́рыі галату́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

голоту́рии зоол. галату́рыі, -рый;

голоту́рия ед. галату́рыя, -рыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)