галано́гі, -ая, -ае.

1. Босы, з голымі нагамі (разм.).

2. Пра жывёл: з нагамі, не пакрытымі поўсцю, пер’ем.

Г. страус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галано́гі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. галано́гі галано́гая галано́гае галано́гія
Р. галано́гага галано́гай
галано́гае		 галано́гага галано́гіх
Д. галано́гаму галано́гай галано́гаму галано́гім
В. галано́гі (неадуш.)
галано́гага (адуш.)		 галано́гую галано́гае галано́гія (неадуш.)
галано́гіх (адуш.)
Т. галано́гім галано́гай
галано́гаю		 галано́гім галано́гімі
М. галано́гім галано́гай галано́гім галано́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

галано́гі голоно́гий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галано́гі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Босы, з голымі нагамі. На тапчане сядзіць ужо даўно не злосная на бабулю Ніна, а перад ёю галаногі, вясёлы Толік. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

голоно́гий галано́гі; (босой — ещё) бо́сы, басано́гі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)