галада́ючая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. галада́ючая галада́ючыя
Р. галада́ючай галада́ючых
Д. галада́ючай галада́ючым
В. галада́ючую галада́ючых
Т. галада́ючай
галада́ючаю		 галада́ючымі
М. галада́ючай галада́ючых

Крыніцы: nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

галада́ючы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Той, хто галадае.

|| ж. галада́ючая, -ай, мн. -ыя, -ых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галада́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. галада́ючы галада́ючая галада́ючае галада́ючыя
Р. галада́ючага галада́ючай
галада́ючае		 галада́ючага галада́ючых
Д. галада́ючаму галада́ючай галада́ючаму галада́ючым
В. галада́ючы
галада́ючага		 галада́ючую галада́ючае галада́ючыя
Т. галада́ючым галада́ючай
галада́ючаю		 галада́ючым галада́ючымі
М. галада́ючым галада́ючай галада́ючым галада́ючых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

галада́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад галадаць.

2. у знач. наз. галада́ючы, ‑ага, м.; галада́ючая, ‑ай, ж. Той (тая), хто галадае. Спектакль ставіўся ў фонд дапамогі галадаючым. Вітка.

3. Дзеепрысл. незак. ад галадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)