Галавачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Галавачы́
Р. Галавачо́ў
Д. Галавача́м
В. Галавачы́
Т. Галавача́мі
М. Галавача́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Галава́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Галава́чы
Р. Галава́ч
Галава́чаў
Д. Галава́чам
В. Галава́чы
Т. Галава́чамі
М. Галава́чах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

галава́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галава́ч галавачы́
Р. галавача́ галавачо́ў
Д. галавачу́ галавача́м
В. галавача́ галавачо́ў
Т. галавачо́м галавача́мі
М. галавачы́ галавача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)