га́кнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).
Моцна ўдарыцца.
Г. аб шафу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
га́кнуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
га́кнуся |
га́кнемся |
| 2-я ас. |
га́кнешся |
га́кнецеся |
| 3-я ас. |
га́кнецца |
га́кнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
га́кнуўся |
га́кнуліся |
| ж. |
га́кнулася |
| н. |
га́кнулася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
га́кніся |
га́кніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
га́кнуўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
га́кнуцца сов., разг. сту́кнуться, уда́риться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
га́кнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Разм. Моцна ўдарыцца. Гакнуцца аб лёд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гак², выкл., у знач. вык. (разм.).
Ужыв. са знач. дзеяслова гакнуць (гакнуцца).
Мядзведзю гак у лоб!
Паслізнуўся і гак аб камень.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гак 1, ‑а, м.
1. Востры металічны выступ на чым‑н. (напрыклад, крук у багры, шып у падкове). [Конь] .. быў падкуты на перад, і гакі ў падковах былі не кавальскай работы, а купленыя. Крапіва.
2. Абл. Участак зямлі, які вострым клінам удаецца ў што‑н. Хвалі без ахвоты Абмываюць з гака жвір. Астрэйка.
•••
З гакам — з лішнім, з лішкам.
гак 2, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца ў значэнні дзеяслова гакнуць, гакнуцца. Ляціць звер проста, а з-за дрэва Выскачыў Мядзведзіч — гак у лоб! Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упасці, апасці, выпасці, паваліцца, зваліцца, абваліцца, вываліцца, скінуцца / коцячыся: скаціцца; рынуць, рухнуць, бухнуць, бухнуцца, гопнуцца, гэпнуцца, гакнуцца, грукнуцца, бразнуцца, грымнуць, грымнуцца, грохнуцца, шлёпнуцца, ляпнуцца, пляснуцца, чмякнуцца, шухнуць (разм.); паляцець, зляцець (перан.) □ зляцець з ног, зарыць носам
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)