гайсану́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гайсану́ гайсанё́м
2-я ас. гайсане́ш гайсаняце́
3-я ас. гайсане́ гайсану́ць
Прошлы час
м. гайсану́ў гайсану́лі
ж. гайсану́ла
н. гайсану́ла
Загадны лад
2-я ас. гайсані́ гайсані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час гайсану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гайсану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да гойсаць, гайсаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)