гайкарэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гайкарэ́з |
гайкарэ́зы |
| Р. |
гайкарэ́за |
гайкарэ́заў |
| Д. |
гайкарэ́зу |
гайкарэ́зам |
| В. |
гайкарэ́з |
гайкарэ́зы |
| Т. |
гайкарэ́зам |
гайкарэ́замі |
| М. |
гайкарэ́зе |
гайкарэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гайкарэ́з м., тех. гайкоре́з
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гайкарэ́з, ‑а, м.
Машына для нарэзвання ўнутранай разьбы ў балванцы для гайкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метчи́к техн. гайкарэ́з, -за м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гайкоре́з тех. гайкарэ́з, -за м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)