гайду́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гайду́к |
гайдукі́ |
| Р. |
гайдука́ |
гайдуко́ў |
| Д. |
гайдуку́ |
гайдука́м |
| В. |
гайдука́ |
гайдуко́ў |
| Т. |
гайдуко́м |
гайдука́мі |
| М. |
гайдуку́ |
гайдука́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Гайдукі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Гайдукі́ |
| Р. |
Гайдуко́ў |
| Д. |
Гайдука́м |
| В. |
Гайдукі́ |
| Т. |
Гайдука́мі |
| М. |
Гайдука́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)