газы́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. газы́р газыры́
Р. газыра́ газыро́ў
Д. газыру́ газыра́м
В. газы́р газыры́
Т. газыро́м газыра́мі
М. газыры́ газыра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

газыры́ (ед. газы́р, -ра́ м.) газыри́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газыры́, ‑оў; адз. газыр, ‑а, м.

Гнёзды для патронаў, нашытыя радамі на грудной частцы чэркескі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газыри́ газыры́, -ро́ў;

газы́рь ед. газы́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)