газо́вачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
газо́вачка |
газо́вачкі |
| Р. |
газо́вачкі |
газо́вачак |
| Д. |
газо́вачцы |
газо́вачкам |
| В. |
газо́вачку |
газо́вачкі |
| Т. |
газо́вачкай
газо́вачкаю |
газо́вачкамі |
| М. |
газо́вачцы |
газо́вачках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
газо́вачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш. да газоўка; маленькая газоўка. Калі цьмяны агеньчык газовачкі пачаў прыкметна асядаць, маці сказала: — Кладзіся ўжо, сынок. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
газо́ўка, -і, ДМ -зо́ўцы, мн. -і, -зо́вак, ж. (разм.).
Самаробная газавая лямпа без шкла.
|| памянш. газо́вачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. газо́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)