гадзю́чы
прыметнік, прыналежны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гадзю́чы |
гадзю́чая |
гадзю́чае |
гадзю́чыя |
| Р. |
гадзю́чага |
гадзю́чай гадзю́чае |
гадзю́чага |
гадзю́чых |
| Д. |
гадзю́чаму |
гадзю́чай |
гадзю́чаму |
гадзю́чым |
| В. |
гадзю́чы (неадуш.) гадзю́чага (адуш.) |
гадзю́чую |
гадзю́чае |
гадзю́чыя (неадуш.) гадзю́чых (адуш.) |
| Т. |
гадзю́чым |
гадзю́чай гадзю́чаю |
гадзю́чым |
гадзю́чымі |
| М. |
гадзю́чым |
гадзю́чай |
гадзю́чым |
гадзю́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гадзю́чы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гадзю́чы |
гадзю́чая |
гадзю́чае |
гадзю́чыя |
| Р. |
гадзю́чага |
гадзю́чай гадзю́чае |
гадзю́чага |
гадзю́чых |
| Д. |
гадзю́чаму |
гадзю́чай |
гадзю́чаму |
гадзю́чым |
| В. |
гадзю́чы (неадуш.) гадзю́чага (адуш.) |
гадзю́чую |
гадзю́чае |
гадзю́чыя (неадуш.) гадзю́чых (адуш.) |
| Т. |
гадзю́чым |
гадзю́чай гадзю́чаю |
гадзю́чым |
гадзю́чымі |
| М. |
гадзю́чым |
гадзю́чай |
гадзю́чым |
гадзю́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гадзю́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гадзю́чы |
гадзю́чая |
гадзю́чае |
гадзю́чыя |
| Р. |
гадзю́чага |
гадзю́чай гадзю́чае |
гадзю́чага |
гадзю́чых |
| Д. |
гадзю́чаму |
гадзю́чай |
гадзю́чаму |
гадзю́чым |
| В. |
гадзю́чы (неадуш.) гадзю́чага (адуш.) |
гадзю́чую |
гадзю́чае |
гадзю́чыя (неадуш.) гадзю́чых (адуш.) |
| Т. |
гадзю́чым |
гадзю́чай гадзю́чаю |
гадзю́чым |
гадзю́чымі |
| М. |
гадзю́чым |
гадзю́чай |
гадзю́чым |
гадзю́чых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гадзю́чы гадю́чий;
~чая ску́ра — гадю́чья ко́жа
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гадзю́чы, ‑ая, ‑ае.
Які належыць гадзюцы, уласцівы ёй. Гадзючая скура. Гадзючы нораў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гадзю́ка, -і, ДМ -дзю́цы, мн. -і, -дзю́к, ж.
1. Ядавітая змяя з чорнай зігзагападобнай паласой уздоўж спіны.
2. перан. Пра небяспечнага, шкоднага чалавека (разм., лаянк.).
Не жанчына, а г.
|| прым. гадзю́чы, -ая, -ае.
Гадзючая скура.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)