гагау́зскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гагау́зскі |
гагау́зская |
гагау́зскае |
гагау́зскія |
| Р. |
гагау́зскага |
гагау́зскай
гагау́зскае |
гагау́зскага |
гагау́зскіх |
| Д. |
гагау́зскаму |
гагау́зскай |
гагау́зскаму |
гагау́зскім |
| В. |
гагау́зскі (неадуш.)
гагау́зскага (адуш.) |
гагау́зскую |
гагау́зскае |
гагау́зскія (неадуш.)
гагау́зскіх (адуш.) |
| Т. |
гагау́зскім |
гагау́зскай
гагау́зскаю |
гагау́зскім |
гагау́зскімі |
| М. |
гагау́зскім |
гагау́зскай |
гагау́зскім |
гагау́зскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гагау́зскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гагаузаў, належыць ім. Гагаузская мова. Гагаузскія звычаі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гагау́зы, -аў, адз. -у́з, -а, м.
Цюркскі народ, які жыве ў Малдове, Украіне і Балгарыі.
|| ж. гагау́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.
|| прым. гагау́зскі, -ая, -ае.
Гагаузская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)